ماهی و دریا

عـــــــــروس غصـــــــــــه هـــــــــا

شعری که تورا جان میبخشد شاعرش را یکبار کشته است

ماهی و دریا

تارا
عـــــــــروس غصـــــــــــه هـــــــــا شعری که تورا جان میبخشد شاعرش را یکبار کشته است

ماهی و دریا

    ماهی به اب گفتا...من عاشق تو هستم

    از لذت حضورت ...می را نخورده مستم

    ایا تو میپذیری...عشق خدایی ام را؟

    تااینکه برنتابی...دیگر جدایی ام را؟

    اب روان به ماهی...گفتا که باشد اما

    لطفا بده مجالی...تاصبح روز فردا

    باید که خلوتی با...افکار خود نمایم

    اینجا بمان که فردا...با پاسخت بیایم

    ماهی قبول کردو...اب روان گذر کرد

    تنها برای یک شب...از پیش او سفر کرد

    وقتی که امدش باز ...تااینکه گوید اری

    یک حجله دیدو عکسی...بر ان به یادگاری

    خود را ز پیش ماهی...دیشب که برده بودش

    ان شاه ماهی عشق...بی اب مرده بودش

    نالیدو یادش افتاد...از ماهی ان صدایی

    وقتی که گفت با عشق ...میمیرم از جدایی

    ای کاش اب می ماند...ان شب کنار ماهی

    ماهی دلش نمی مرد ...از درد بی وفایی

    عشقم منو تو هم...مانند اب و ماهی

    یک لحظه غفلت از هم...یعنی مرگ و جدایی

 

 

 

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : سه شنبه 17 بهمن 1396 | 11:4 | نویسنده : تارا |
.: Weblog Themes By M a h S k i n:.